Koza Mostra ft Αγάθωνας

Alcohol is free για τους φίλους.
Κάποιοι εδώ και μήνες είχαν αναρωτηθεί γιατί να μας εκφράζει σαν Έλληνες το δωρεάν αλκοόλ ειδικά τώρα που περνάμε δύσκολα. Το χαρακτήριζαν από γελοίο έως και πρόκληση για τα δεινά που περνάει η χώρα. Ότι ρεζιλευόμαστε και δεν έπρεπε να συμμετέχουμε. Κατά τη γνώμη μου δεν έπρεπε να συμμετέχουμε κάποιες παλιότερες χρονιές με εκπροσώπους που κυκλοφορούσαν με λιμουζίνες με ύφος 1000 καρδιναλίων, με τραγούδια στιλιζαρισμένα και γκλάμουρους, σκισμένες μπλούζες, ανάποδες κωλοτούμπες και στίχους με ούτε μία λέξη στα Ελληνικά.
Εξαίρεση για μένα είναι το 2010, 2011 και 2013 γιατί εν μέσω κρίσης στείλαμε τραγούδια που πραγματικά είχαν κάτι να δείξουν χωρίς όμως να χρεώσουν το κράτος τα υπέρογκα ποσά προηγούμενων ετών.
Πολλοί που έχουν διαβάσει και προηγούμενα άρθρα μου θα έχουν καταλάβει και τις πολιτικές μου πεποιθήσεις τις οποίες ποτέ δεν κρύβω, είμαι αριστερών καταβολών και μάλιστα είμαι μέλος στην τοπική του Σύριζα Καλλιθέας.
Ως Αριστερή λοιπόν τα φανταζί και τα λούσα ποτέ δεν με ενθουσίασαν ούτε και με ενδιέφεραν ποτέ. Τη Eurovision όμως τη βλέπω μέσα από μια διεθνιστική ματιά.
Τη βλέπω ως μια γιορτή όπου οι λαοί της Ευρώπης ενώνονται και το κάθε έθνος συνυπάρχει αρμονικά με το άλλο έστω και για αυτές τις δύο εβδομάδες. Περιμένω να ακούσω διαφορετικές γλώσσες, διαφορετικές μουσικές επιρροές, παραδοσιακά όργανα ή φορεσιές. Γιατί διεθνισμός για μένα σημαίνει σεβασμός στον πολιτισμό της κάθε χώρας.
Πολλοί θα πούνε που φαίνεται ο πολιτισμός της κάθε χώρας αν στέλνουν όλοι τραγούδι στα Αγγλικά ή όταν στέλνουν τις μπιμπιμπό, τις γαλοπούλες ή τα κιτς που κατά καιρούς έχουνε περάσει από τη σκηνή της Eurovision;
Εδώ θα συμφωνήσω αλλά επειδή είμαι λάτρης της κοινωνικοπολιτικοοικονομικής και ιστορικής αναδρομής παραθέτω ένα άρθρο που είχα γράψει πέρυσι σχετικά με τον διεθνισμό και την παγκοσμιοποίηση.
«ΕυρωπαΪκή ένωση των λαών»
Πριν από ακριβώς 100 χρόνια στην Ευρώπη επικρατούσε αναταραχή από τις κοινωνικόπολιτικές αλλά και εδαφικές ανακατατάξεις.
Με την διάλυση της Οθωμανικής αυτοκρατορίας πολλά κράτη διεκδίκησαν και πέτυχαν την ανεξαρτησία τους. Η Ελλάδα να θυμίσουμε ότι κέρδισε την ανεξαρτησία της το 1830. Στα σύνορα της δεν συμπεριλαμβάνονταν όμως όλα τα εδάφη που έχει σήμερα.Το ίδιο συνέβαινε και με τις υπόλοιπες βαλκανικές χώρες αφού τα όρια και τα σύνορα της κάθε χώρας μετά τα τόσα χρόνια της Τουρκοκρατίας ήταν ασαφή. Δεν αργήσαμε λοιπόν να οδηγηθούμε στους βαλκανικούς πολέμους του 1912-1914.
Οι Βαλκανικοί πόλεμοι μετεξελίχθηκαν σύντομα σε παγκόσμιο επίπεδο. Έτσι από το 1914 – 1918 ξεκινά ακόμα μια αιματοχυσία που τότε ονομαζόταν Μεγάλος Πόλεμος . Σήμερα πια είναι γνωστός ως ο πρώτος παγκόσμιος πόλεμος.
Ακολούθησαν η Μικρασιατική καταστροφή το 1922 με το τεράστιο κύμα προσφύγων σε πολλές χώρες, το μεγάλο οικονομικό κραχ της Αμερικής το 1929 έχοντας αντίκτυπο στην οικονομία της Ευρώπης, η αστάθεια των δημοκρατικών πολιτευμάτων στην Ευρώπη και η μεταβολή τους σε δικτατορικά καθεστώτα αλλά και η εμφάνιση εθνικιστικών τάσεων.
Όλα τα παραπάνω έκαναν ακόμα πιο γόνιμο το έδαφος για νέες διαμάχες και πολέμους.
Το 1939 ξεκινά ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος ο οποίος διήρκησε ως το 1945. Στον πόλεμο αυτό υπολογίζεται ότι 55,5 εκατομμύρια ζωές σε όλο τον κόσμο χάθηκαν.Νικητές και ηττημένοι βίωσαν την ίδια θηριωδία του πολέμου και κλήθηκαν να συνεχίσουν τη ζωή τους στον ίδιο ρηγμαγμένο τόπο.
Στα χρόνια λοιπόν που πέρασαν είδαμε έθνη να σφάζονται μεταξύ τους, συμμαχίες που κατα καιρούς εκδηλώθηκαν οι οποίες δεν στηρίζονταν στην αλληλεγγύη των λαών ούτε είχαν στόχο την πολιτιστική ανάπτυξη και επικοινωνία απλά αποτελούσαν προγεφύρομα για νέες επιθέσεις.
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΝΕΑ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ
Η παγκόσμια νέα τάξη πραγμάτων θέλει όλο τον κόσμο υπόδουλο σε μια παγκόσμια κυβέρνηση η οποία θα τον ελέγχει απόλυτα ,ένα κόσμο χωρίς παιδεία και πολιτισμό που θα μιλά μια ενιαία γλώσσα πιθανόν την Αγγλική και χωρίς κανένα σεβασμό στα έθνη και τον πολιτισμό τους.
ΔΙΕΘΝΙΣΜΟΣ
Ο διεθνισμός ως ιδεολογία είναι το ακριβώς αντίθετο και περικλείει σεβασμό στον πολιτισμό, τη γλώσσα της κάθε χώρας και των ανθρώπων της και έχει σκοπό την ενίσχυση της αλληλεγγύης των λαών.
Οι πρώτοι μάλιστα διεθνιστές ήταν οι Έλληνες οι οποίοι ενώθηκαν πολιτιστικά και πνευματικά και είχαν οραματιστεί και την Ευρώπη των λαών κι όχι το άθλιο κατασκεύασμα της Ευρωπαϊκής ένωσης που βλέπουμε σήμερα. Οι Έλληνες να μιλούν Ελληνικά, οι Αλβανοί Αλβανικά, οι Σέρβοι Σέρβικα κτλ και να σέβεται ο ένας λαός τον άλλο.

Ο διεθνισμός δεν έχει καμία σχέση με τη μία γλώσσα και τη μια θρησκεία που πρεσβεύει η παγκόσμια διακυβέρνηση. Το ένα παραπέμπει σε μια παγκόσμια δικτατορία όπου θα κυβερνά όλο τον κόσμο ενώ ο διεθνισμός προυποθέτει την ύπαρξη πολλών κρατών τα οποία όμως θα είναι αλληλέγγυα μεταξύ τους.
Πολλοί ξέρω θα βάλετε τα γέλια διαβάζοντας τη συνέχεια αυτού του άρθρου αφου θα ‘’ρίξω’’ το πολιτισμικό επίπεδο και θα αναφερθώ σε κάτι που ισως για την πλειοψηφία είναι εντελώς ανούσιο και άχρηστο όμως νιώθω την ανάγκη να εκφράσω κάποιες σκέψεις μου
11 χρόνια μετα τη λήξη του β’ παγκοσμίου πολέμου το 1956 λαμβάνει χώρα στην Ελβετία ο πρώτος πανευρωπαικός διαγωνισμός τραγουδιού.Σε αντίθεση με άλλους διαγωνισμούς τραγουδιού οι καλλιτέχνες που συμμετέχουν εκπροσωπούν τη χώρα καταγωγής τους. Στόχος αυτής της διοργάνωσης δεν ήταν η επιβράβευση της καλύτερης φωνής ή του καλύτερου τραγουδιού, στόχος ήταν να έρθουν σε επαφή οι λαοί μεταξύ τους.
Είναι περισσότερο ενδιαφέρον πολιτισμικά παρά μουσικά.
Παραμένει μια ευκαιρία διαφορετικοί πολιτισμοί να γνωριστούν, να ακούσεις τη γλώσσα κάθε χώρας ή το μήνυμα που θέλει να περάσει μέσα από το τραγούδι της την εκάστοτε περίοδο. Επίσης σου υπενθυμίζει ότι τα παραπάνω γεγονότα υπήρξαν και μάλιστα αυτή τη φορά χωρίς να θρηνείς θύματα.
Κατα κάποιο τρόπο οι συμμαχίες και ο διαχωρισμός των χωρών σε μεσογειακές, σκανδιναβικές, βαλκανικές και πρωην γιουγκοσλαβικές υπάρχει ακόμα.Υπάρχει επειδή υπάρχουν διαφορετικά βιώματα, διαφορετικός τρόπος ζωής και φυσικά διαφορετικό οικονομικό επίπεδο.
Όμως έστω και για λίγο μπορούμε να έρθουμε κοντά και μέσα από τα τρία λεπτά μουσικής που αντιστοιχεί στο κάθε τραγούδι να πάρουμε μια γεύση, μια εικόνα του πολιτισμού της κάθε χωρας ή ότι εκείνη θέλει να μοιραστεί μαζί μας.
Πάμε τώρα στο 2013 και στο δωρεάν αλκοόλ που λέγαμε πριν, αφού περάσουμε λίγο από Ελλάδα χώρα του φωτός 1993 (Είσαι του κόσμου το κρασί και δεν το ξέρεις ούτε εσύ) και 1974 Λίγο κρασί λίγο θάλασσα και τ’ αγόρι μου.

Κερνάω αυτή είναι η φράση του Έλληνα που ευτυχώς ακόμη δεν έχει χαθεί.
Είναι το ότι παρά τις δύσκολες στιγμές για τον φίλο υπάρχει πάντα χρόνος για ένα κρασάκι ένα ουισκάκι , ότι μπορεί να κάνει το μυαλό μας που είναι σουρωτήρι να ξεχαστεί για λίγο.
Αυτό έκαναν και οι ΚOZA MOSTRA παρέα με τον Αγάθωνα Ιακωβίδη στη σκηνή του Μάλμε.
Κατ’εμε έδειξαν ότι στις δύσκολες στιγμές που μας έχει βρει η τρικυμία δεν το βάζουμε κάτω και δεν πρέπει να χάσουμε το κέφι την ενέργεια αλλά και τα καλά μας στοιχεία.
Γιατί για τους φίλους μας, το ποτό ήταν, είναι και θα είναι δωρεάν. Κερνάω ακόμα κι όταν δεν έχω χρήματα ακόμα κι αν όλα μου πάνε χάλια ακόμα κι όταν έχω χάσει πορεία γιατί ξέρω ότι η αλληλεγγύη είναι η λύση. Ομαδικότητα, παρέα, κέφι. Γειά μας λοιπόν κι ας πάνε τα φαρμάκια κάτω.

ΣΤΙΧΟΙ : ΣΤΑΘΗΣ ΠΑΧΙΔΗΣ
ΜΟΥΣΙΚΗ: ΗΛΙΑΣ ΚΟΖΑΣ

Μας βρήκε η τρικυμία μέσα στην Εγνατία
Μποφόρια μας τραβάνε στα ανοιχτά
Σα λάθος να'ναι η ρότα, ποιος παίζει με τα φώτα;
Κι η πλώρη μας τραβάει για Γρεβενά

Σε μια θάλασσα ουίσκι
Ναυαγοί και ποιος μας βρίσκει
Και ζαλίζεται τρεκλίζει, όλ'η γη

Με κεφάλι σουρωτήρι
Και τ'αμάξι τρεχαντήρι
Ποιος του έβαλε πηδάλιο και πανί;

Alcohol, alcohol, alcohol is free (x3)
Alcohol is free, alcohol is free

Κύμα και λυσσομανάει
Κι η γοργόνα να ρωτάει
Μα ο Αλέκος τα'χει πιει, καλή κυρά

Μεσοπέλαγα φανάρι
Ρε μας πήρανε χαμπάρι
Ποιος το πήγε το σπιτάκι μου μακριά, μακριά

Μας βρήκε η τρικυμία, μέσα στην Εγνατία
Μποφόρια μας τραβάνε στ'ανοιχτά
Σα λάθος να'ναι η ρότα, ποιος παίζει με τα φώτα
Κι η πλώρη μας τραβάει για Γρεβενά

Δε μας ‘φταίγαν τα ουϊσκάκια
Μπόμπα ήταν τα παγάκια
Και το σκάφος έχει ρόδες, τελικά

Αλκοτέστ και τροχονόμος
Δεν είναι για μας ο τρόμος
Κατηφόρα μες στη θάλασσα, αρχινά

Alcohol, alcohol, alcohol is free (x3)
Alcohol is free, alcohol is free
Είναι η δεύτερη Ελληνική συμμετοχή των τελευταίων χρόνων που με άγγιξε. Η άλλη ήταν φυσικά το 2011 με τους στίχους της Ελεάννας Βραχάλη και την συγκλονιστική ερμηνεία του Λούκα Γιώρκα και του Μιχάλη Έξαρχου.
I was born so betrayed,
who am I - what I’ll be?
What is mine in this life?
Just the heaven and sea
No I won’t give them up,
they’re my fortune, my proof
Don’t believe what you hear,
cause their truth kills your truth!

The duty I’ve got, is my war against fear
and I want you with me, yes, I want you so near
Watch my dance "Head up high, Hands like wings" and I’ll fly
Το κεφάλι ψηλά τα χέρια ανοιχτά,
Την έχει η ψυχή μου τη φωτιά,
τους φόβους όλους καίει μοναδικά.
Tα βήματά μου κάνω ως το Θεό
κι αν πέσω εγώ ξανά θα σηκωθώ
I 've heard many words
but I still won’t forget
the language of my body
the sound my heart wings
So I’m staying alive
and my losses won’t let,
my soul to surrender,
the power of loss is my bet
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Γεννήθηκα προδωμένος
Ποιος είμαι και που πάω
Τι είναι δικό μου σε αυτή τη ζωή
Μόνο ουρανός και θάλασσα;
Όχι δεν το βάζω κάτω
Είναι η κληρονομιά μου, αυτά αποδεικνύουν το ποιος είμαι.
Μην πιστεύεις ότι ακούς
Η αλήθεια τους σκοτώνει την αλήθεια σου
Το καθήκον μου είναι ο πόλεμος ενάντια στο φόβο
Και σας θέλω μαζί μου σας θέλω τόσο κοντά μου
Παρακολούθησε το χορό μου το κεφάλι ψηλά και τα χέρια ανοιχτά σαν πουλί που πετάει
Έχω ακούσει τόσα μα ακόμη δεν μπορώ να ξεχάσω
Τη γλώσσα του σώματος μου
Τον ήχο που κάνει η καρδιά μου
Γι’αυτό μένω ζωντανός
Και τίποτα δεν χάνεται
Η δύναμη της απώλειας είναι το στοίχημα μου….

ΓΕΙΑ ΜΑΣ ,
ΜΑΡΙΑ ΚΑΤΟΥΦΑ

Πριν λιγο ειχε στο Σταρ την επισροφη τον Κοζα με τον Αγαθωνα ο οποιος θεος οπως παντα ειπε οτι περιμενε την πρωτια και αυτο ελεγε και στον Κοζα συνεχεια χαχα.

O Simon Le Bon των Duran Duran εξέφρασε την υποστήριξή του κατά τη διάρκεια του διαγωνισμού,στο ελληνικό τραγούδι.
Είναι η δεύτερη φορά που υποστηρίζει ελληνική συμμετοχή μετά το 2011.

Εχει γουστο ο ανθρωπος